Fikri mülkiyet iki ana başlık altında incelenir: Sınai mülkiyet hakları ve telif hakları. Sınai mülkiyet hakları; teknolojik buluşlar, modeller, mal ve hizmetlerin ticari markaları, endüstriyel tasarımları ve coğrafi işaretleri kapsamaktadır. Telif hakları ise; edebiyat, müzik, sanat ürünleri ve görsel-işitsel ürünler, filmler, bilgisayar program ve yazılımlarını ortaya çıkaran kişilerin bu ürünler üzerindeki hakları ile bunların asıl üreticileri dışında kalan icracı, yapımcı ve yayıncılarının, komşu haklar (veya ilgili haklar) olarak adlandırılan ikincil haklarını içine almaktadır.

Fikri mülkiyet kapsamına giren bir ürün, onu icat eden veya üreten kişi ya da kurumun çalışmalarının, emeğinin, yatırımlarının ve harcamalarının sonucudur. Bu kişi veya kurum doğal olarak bunun karşılığını almalı, başkaları izinsiz olarak veya karşılığını vermeden bundan yararlanamamalıdır. Aksi takdirde, yaratıcılık teşvik edilmemiş, toplumda yeni buluşlar yapılması ve yeni sanat eserlerinin ortaya çıkması için özendirici bir ortam yaratılmamış olacaktır. Bu nedenlerle,

bu ürünlerin üretici veya yaratıcılarının, söz konusu ürünlerin çoğaltılarak pazarlanması veya başka bir ürünün üretilmesi için kullanılmaları için diğer kişi ve kurumlara izin vermeleri veya bu kişilerle sözleşme yapmaları sözkonusu olduğu zaman, bu hakların korunması gündeme gelmektedir. Koruma, bu ürünlerin, asıl hak sahibi dışındakilerce kullanılmalarının önlenmesine yöneliktir. Bu koruma, ulusal yasalarla düzenlenmektedir. Ayrıca uluslararası düzenlemelerle de bu haklar ilgili ülke dışında da korunmaktadır.

Ülkeler arasında işbirliği ortamı yaratarak fikri hakların korunması ve bu haklara saygı gösterilmesini sağlamak amacıyla Dünya Fikri Mülkiyet Örgütü (WIPO-World Intellectual Property Organization )1970 yılında kurulmuştur. 

Dünya Fikri Mülkiyet Teşkilatı’nın ( WIPO ) kurulduğu anlaşmanın yürürlüğe girdiği gün olan 26 Nisan Dünya Fikri Mülkiyet Günü olarak kutlanıyor.